Kogo to dotyczy? Niezależnie czy jesteśmy gimnazjalistą, maturzystą, studentem czy prezesem prestiżowej, międzynarodowej firmy, są sytuacje, w których musimy wiedzieć jak się zachować. Począwszy od spaceru z damą przez załatwianie spraw w urzędach czy instytucjach, dyskutując na forum w Internecie, na podniosłych momentach takich jak zaproszenie dziewoi na studniówkę czy bal u ambasadora kończąc.

Przetłumaczyć można jako sztuka życia. Wzięte razem, tworzą popularny splot słów, który można rozumieć jako:

1 - znajomość obyczajów i form towarzyskich, reguł grzeczności;

2 - umiejętność postępowania w życiu i radzenia sobie w różnych trudnych sytuacjach. Podstawowe zasady to:
- uśmiech,
- uprzejmość,
- życzliwość,
- punktualność,
- dyskrecja,
- lojalność,
- grzeczność.

Co jest ważne?

Dyskrecja, takt i skromność to podstawowe pojęcia bon tonu. Widząc jakiegokolwiek człowieka myślimy o nim – jak jest ubrany, jak się zachowuje, co i jak mówi. Nie znaczy to jednak, że musimy go komentować.

Podczas pogawędki należy szerokim łukiem omijać określone tematy, które mogłyby urazić drugą osobę,
lub po prostu kwestie, których rozmówca wolałby nie poruszać. Należy do nich:
- polityka,
- religia,
- cierpienie, choroby,
- śmierć,
- pieniądze, zarobki.

Zasady savoir-vivre'u Dotyczą przede wszystkim kilku głównych dziedzin życia: - nakrywania, podawania do stołu i jedzenia, - wyglądu, prezencji (np. postawy, higieny) i właściwego ubioru, - form towarzyskich (np. w miejscu pracy, w rodzinie, na przyjęciach, - komunikacji (także telefonicznej i internetowej), - zachowania się w szczególnych sytuacjach.
Trzeba nadmienić o tym, że savoir-vivre jest uwarunkowany kulturowo, a więc znacząco różni się od siebie w zależności od regionu świata.
Dobre maniery pozwolą nam godnie żyć, a co ważniejsze, dostrzegać wokół siebie innych ludzi i ich potrzeby. Poprzez dobre maniery rozumiemy taki sposób zachowania się i traktowania innych, który akceptowany
jest przez ogół społeczeństwa. Dobre maniery pozwolą nam godnie żyć, a co ważniejsze, dostrzegać wokół siebie innych ludzi i ich potrzeby. Stanie się tak, ponieważ dobre maniery zawsze wydobywają z człowieka tylko dobro.

W dzisiejszym świecie chcemy "żyć na luzie", być wolni, żyć wygodnie, cieszyć się życiem i "używać życia".

Po co nam do tego dobre maniery? Czy warto o nich mówić? Czy warto je propagować w dzisiejszym świecie?

A jednak są one nieodzowne. To one decydują o tym, czy jesteśmy ludźmi, a może - czy stajemy się ludźmi, bo jak mówi znane powiedzenie, Człowiek to brzmi dumnie, a jednak bardzo trudno być człowiekiem. Dlatego bardzo ważną sprawą jest nauczyć dziecko, że zawsze warto być kulturalnym!
By dzieci żyły w przyjaźni z dobrymi manierami, trzeba uczyć je od najmłodszych lat:
? czarodziejskich słów: proszę, dziękuję, przepraszam,
? witać znajome osoby, zarówno dzieci jak i dorosłych,
? szanować ludzi, zwłaszcza swoich najbliższych, osoby starsze,
? nawiązywać kontakt z innymi dziećmi i przedstawiać się,
? nie przerywać nikomu rozmowy,
? pytać rodziców o pozwolenie, gdy chce się coś zrobić lub wziąć,
? kultury przy stole, przy telefonie,
? higieny, dbałości o swój wygląd, porządku.

A my , jako internauci nie zapominajmy o etykiecie. Pamiętajmy , że jest to zbiór zasad kultury obowiązującej wszystkich(!) w Internecie. Co chyba najgorsze, bardzo wiele osób nawet nigdy nie słyszało o czymś takim jak netykieta. Niniejsza netykieta nie jest zbiorem sztywnych nakazów, ma na celu uświadomienie, pouczenie i zwrócenie uwagi na pewne zachowania i sytuacje. Służyć ma ona uświadomieniu bądź przypomnieniu pewnych zasad obowiązujących w bardzo już licznej społeczności internautów. A zasady służą nam wszystkim - mnie, Tobie i "im" - byśmy wszyscy mogli tworzyć zdrową społeczność w kraju (sieci) bez granic.

- Myśl (!),
- Nie działaj na czyjąś szkodę !
- Nie nadużywaj !
Dodatkowo polecam książki, które warto mieć w domu i z nich korzystać.

Pułapki savoir vivre'u - Hanna Verena Zemle
Poradnik współczesnego savoir-vivre'u Schnitzer Hans-Georg
Błyskawiczny kurs Savoir-Vivre'u Kropiwnicka Katarzyna, Kropiwnicki Aleksander

"Grzeczność została zdefiniowana trochę cynicznie jako sztuka ludzi inteligentnych mająca na celu utrzymanie głupich na pewien dystans." Ralph Waldo Emerson